دن الويوس (احتمالا نویسنده برجسته جهانی در مورد قلدری) برخی از اولین مطالعات گسترده در نروژ را انجام داد. پس از انجام بیش از ۲۰ سال تحقیق دریافت که حدود ۱۵ درصد دانش آموزان، مشکلاتی در رابطه با قلدری را تجربه می کنند. حدود ۹ درصد قربانیان قلدری هستند. در حالی که باقی این افراد به طور منظم به دیگران قلدری می کنند. حدود ۳ درصد دانش آموزان که الويوس مورد مطالعه قرار داد، حداقل یک بار در هفته قربانی قلدری شده بودند. دو درصد دانش آموزان حداقل یک بار در هفته به دیگران قلدری کردند. تحقیق حتی میزان بالاتر قلدری در ایالات متحده را آشکار ساخته است.
در سال ۱۹۹۵، انجمن آموزش ملی ارزیابی کرد که ۱۶۰۰۰۰ دانش آموز روزانه بعلت ترس از قلدری دانش آموزان دیگر ترک تحصیل می کنند. در همان سال، مرکز ملی آمار آموزش و پرورش گزارش کرد که ۷۷ درصد دانش آموزان راهنمایی و دبیرستانی در شهرک های کوچک میدوست مورد قلدری قرار گرفته بودند. بر اساس مطالعه ای در سال ۲۰۰۱ از انستیتو ملی بهداشت کودک و رشد انسانی ، تقریبا یک سوم دانش آموزان در پایه ششم تا دهم قلدری می کنند یا با آنها قلدری می شود.
این بازنمایی وضعيت مجموع ۷ / ۵ میلیون نفر دانش آموز در ایالات متحده است. تحقیق انستیتو ملی بهداشت کودک و رشد انسانی نشان داد که ۲۹ درصد همه دانش آموزان مورد ارزیابی، یا به عنوان مرتکب یا قربانی، درگیر قلدری شده بودند. بر اساس این مطالعه ۶ / ۱۰ درصد از دانش آموزان ارزیابی شده «گاهی اوقات» قلدری کرده بودند در حالی که ۸ / ۸ درصد حداقل یک بار در هفته به دیگران قلدری کرده بودند. حدود یک نفر از ۱۲ نفر دانش آموز (۵ / ۸ درصد) گفتند که برخی اوقات با آن ها قلدری شده بود. و ۴ / ۸ درصد حداقل یک بار در هفته با آنها قلدری شده بود. جالب اینکه ۳ / ۶ درصد دانش آموزان گزارش کردند که هم به دیگران قلدری کرده بودند و هم خودشان هدف قلدری بوده اند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش قلدری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان
