این آزمون به اختلال های شخصیت و نشانه هایی که اغلب با این اختلال ها همراه هستند، تاکید می کند.

نسخه اصلی این آزمون در سال ۱۹۷۷ تدوین شد.

این آزمون را نباید بر روی بیمارانی که زود خسته می شوند، درد دارند و دچار اضطراب شدید هستند و یا در حالت گیجی هستند، به کار برد (شید۲۰۰۴).

نمره گذاری آن هم با توجه به جنسیت، سن آزمودنی و تعداد سوالهایی که پاسخ نداده، یا پاسخ داده صورت می گیرد.

تفسیر این آزمون هم دارای مراحلی است که عبارتند از: 

1. مهارت و دانش درباره آسیب شناسی به ویژه درباره اختلال های شخصیت

۲. آشنایی با موضوع های مربوط به اختلال های شخصیت و ملاک های DSM - IV

آزمون ام.سی.ام.آی MCMI:

 یکی از پر کاربردترین آزمون های روانی است که به چندین زبان ترجمه شده، و از آن در تحقیقات بین فرهنگی استفاده شده است.

این آزمون بوسیله تئودور میلون بر اساس نظریه شخصیت و آسیب شناسی روانی وی تنظیم شده است.

این آزمون مقیاسی خود سنجی با ۱۷۵ گویه بلی اخیر است، که شامل ۱۴ الگوی بالینی شخصیت، ۱۰ نشانگان بالینی و ۳ مقیاس اصلاح می باشد.

مقیاسهای اصلاح تمایل فرد به پنهان نمودن علائم و یا بیش از حد بزرگ کردن علائم را نشان می دهد.

این آزمون تا کنون دو بار در ایران نرم شده است و از اعتبار و روایی بالایی برخوردار می باشد.

این آزمون برای افراد بالای ۱۸ سال قابل استفاده می باشد.

MCMI - III نسخه تجدید نظر شده ام. سی.ام.آی-۲ (میلون -۱۹۸۷) است.

آزمون ام. سی.ام.آی-۳ همانند دو نسخه قبلی اختلالات شخصیت و اختلالات محور یک راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی-۴ (انجمن روانپزشکی آمریکا، ۱۹۹۴) را می سنجد.

این آزمون یکی از مهم ترین ابزارهای سنجش عینی نشانگان بالینی مطرح شده در محورهای ۱ و محور ۲(اختلالات شخصیت)، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی-۴ است.

این آزمون بالینگران را در کلینیکها جهت تشخیص اختلالات محورهای ۱ و ۲ کمک می کند.

این آزمون از زمان انتشار تاکنون به موازات تغییر در نظریه ها و هم چنین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی -۴ دو بار مورد تجدید نظر قرار گرفته است.

آزمون ام. سی.ام.آی-۳ وجود یا عدم وجود اختلالات بالینی با استفاده از نمرات میزان را پایه پیش بینی می کند.

نمره گذاری آن بسیار آسان و دامنه نمرات از صفر تا ۱۱۵ برای هر مقیاس است.

نمرات بالاتر از ۸۵ بیانگر بیماری است، و کسانی که نمرات کمتر از ۸۵ می گیرند، بدون اختلال تشخیص داده می شوند.

نمرات ۲۴ مقیاس بینش معتبری درباره آزمودنی فراهم می نمایند.

آزمون بر روی جامعه بالینی (مراجعه کنندگان به مراکز روانپزشکی ) استاندارد شده و نباید از آن برای افراد بهنجار استفاده شود.

اگر چه بسیاری از روانشناسان آنرا برای افراد بهنجار نیز استفاده می کنند.

البته در همه موارد قضاوت بالینی از اهمیت بالائی بر خوردار است.

الگوهای بالینی آزمون بالینی چند محوری میلون را چنین می توان ذکر کرد :

1- مقیاسهای اختلال شخصیت متوسط که عبارتند از:

- شخصیت اسکیزویید

- شخصیت دوری گزین

- شخصیت افسرده

- شخصیت وابسته

- شخصیت هیستر یونیک

- شخصیت خود شیفته

- شخصیت ضد اجتماعی

- شخصیت سادیستیک

- شخصیت وسواسی

- شخصیت منفی گرا

- شخصیت خودآزارا

۲- مقیاسهای اختلال شخصیت شدید عبارتند از :

- شخصیت اسکیزوتایپال

- شخصیت مرزی

- شخصیت پارانویید

٣- مقیاس سندرومهای بالینی متوسط عبارتند از :

- اضطراب

- بدنی کردن

- دوقطبی: مانیک