اموزش در این زمینه تلاشی است برای پرداختن به نقایص در راهبردهای کلامی میانجیگرانه که به تنظیم رفتار کمک می کنند. به کودکان کمک می شود که تا ارزش تأثیر شناخت بر برانگیختگی و رفتار عاطفی بعدی را درک کنند و به آنها در مورد نقش گفتگوی درونی در افزایش یا کاهش تجربه برانگیختگی خشم آموزش داده. این مفهوم از طریق سازه "خود گویی" آموزش داده می شود. با استفاده از آموزش مداوم به کودکان کمک می شود تا شرایط کاهش دهنده و افزایش دهنده خشم را تشخیص دهند و تأثیر گفتگوی درونی بر هیجانات و رفتار را درک کنند. بویژه یک سری از بازی های متلک پرانی کلامی برای عینیت بخشیدن به این مفهوم بسیار مفید است. در این برنامه سایر اعضای گروه به کودکان توهین می کنند یا به وی متلک می اندازند و در مورد افکار و احساساتشان در پاسخ به این تحریک ساختار یافته بحث می کنند. محرک به شکل سلسله مراتبی ارائه می شود، از یک محرک نسبتا ضعیف (بعنوان مثال متلک پرانی از طرف یک عروسک) تا محرکی که بطور فزاینده ای تهدید کننده تر می شود (متلک مستقیم از سوی اعضای گروه). آموزش خودگویی با تمرینات طراحی شده برای افزایش آگاهی از فرایندهای ادراکی فردی ترکیب شده است. به عنوان مثال، امکان دارد اعضای گروه تمایل داشته باشند که فرضیه هایی را که به احتمال بیشتری در موقعیتهای تعارض گونه اجتماعی بکار می گیرند و انواع اظهارات کاهش دهنده خشم را که به احتمال زیاد مقابله انطباقی را تسهیل می کنند، تشخیص دهند.
موضوع پیشنهادی روانشناسی :
بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای خود نظارتی بر تنظیم هیجان کودکان پرخاشگر
