PSM - C داستان های فرضی ای را ارائه میدهد که صرفأ شامل تعارض بین فردی است و با یک اسلوب معین نوع افراد متخاصم (همسالان، معلم، پدر و مادر) و نیت بیان شده فرد متخاصم (ناکام سازی خصمانه یا مبهم خواسته های شخصیت اصلی داستان را تغییر می دهد. در این مقیاس پسران پرخاشگر در مقایسه با پسران غیر پرخاشگر میزان پایین تری از راه حل هایی داشتند که در برگیرندهی اظهارات کلامی روشن باشد، در داستان آنها همچنین افراد متخاصم بیشتری وجود داشت (از هر نوعی: همسالان، والدین، معلم). آنها میزان بالاتری از راه حل های عمل محور برای درگیری با معلمان و افراد متخاصم و میزان بالاتری از راه حل های پرخاشگری جسمی در تعارضات با همسالان داشتند.

موضوع پیشنهادی روانشناسی :

بررسی اثربخشی راهبردهای حل مسأله اجتماعی بر کاهش پرخاشگری کودکان