تعدادی از مطالعات نشان میدهند که بین بخشش و سلامت جسمانی بیشتر از جمله ضربان قلب کمتر، فشار خون پایین تر، میزان هدایت پوستی کمتر و آرامش عضلانی بیشتر، کاهش بیشتر سطح کورتیزول خون و کارکرد بهتر دستگاه ایمنی، همبستگی هایی وجود دارند. کندلر و همکارانش در مطالعه بر روی دوقلوهای ویرجینیایی همچنین مشاهده کردند که بخشش، میزان کمتری از سوء مصرف مواد و نیز خطر کمتری را از ابتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی در فرد بزرگسال پیش بینی می کند. از آنجا که مذهب ممکن است بخشش را در فرد افزایش دهد، به ارتباط آنها نیز توجه شده است.

گرساش و هائو در یک گروه نمونه تصادفی با ۱۰۳۰ امریکایی بالای ۱۸ سال از سرتاسر کشور (که بخشی از پژوهش نظرسنجی گالوپ در سال ۱۹۸۸ بود)، داده های به دست آمده را به منظور سنجش ابعادی چند از بخشش و دینداری تحلیل نمودند. اگرچه "پیروی کردن از مذهب" با بخشش مرتبط نبود، اما دینداری فردی ارتباط معناداری با بخشش به طور کلی و یکسری از عوامل اساسی بخشش داشت. پروتستان ها، کاتولیکها و اوانجليزم ها، در مقایسه با یهودیان، افراد با گرایشات مذهبی دیگر، افرادی که گرایشات مذهبی نداشتند و نیز غیر اوانجليزم ها، گرایش بیشتری را به بخشش در پاسخ های خود نشان دادند.

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

پیش بینی سلامت روانی و سازگاری های اجتماعی بر اساس بخشش و دینداری در ...