این شامل بررسی افکار، هیجانات و اعمال در بافت های فرهنگی و منطقه ای خاص می شود.
یک انسان همچنان که یک موجود منحصر بفرد و متفاوت از انسان های دیگر است، در بخش مهمی نیز بسیار مشابه با انسان های دیگر است.
این مشابهت تا حدود زیادی به علت مشابهت های فرهنگی، قومی، مذهبی، سیاسی، تربیتی و غیره است.
به نظر لاوسون و همکاران (۲۰۰۸) انواع روان شناسی های قومی از مؤلفه های سیاسی، اقتصادی، مذهبی و اجتماعی پایه ای هر فرهنگی به وجود می آیند.
تعاریف اولیه از روان شناسی قومی در دهه ۱۹۸۰ ارائه شدند.
که برطبق این تعاریف روان شناسی قومی را میتوان به عنوان ثباتی در دیدگاه ها، نظریه ها، طبقه بندی ها و فرض های فرهنگی در ایده های روانشناختی در مورد انسان در منطقه تلقی کرد.
با توجه به تنوع فرهنگی موجود، به وجود آمدن روان شناسی های قومی مختلف بعید نیست و دانشمندان کشورهای مختلفی در این راه تلاش می کنند.
از نظر منطقه ای می توان علم روان شناسی را در چند منطقه مهم جستجو کرد که هر کدام سنت و شیوه مخصوص خود را دارند.
در یک تقسیم بندی نظری این مناطق می توانند عبارت باشند از: اروپایی، آمریکایی، آمریکای لاتین، چین، روسیه، آفریقا و هندی - آسیایی. هر کدام از این مناطق در برخورد با موضوعات روان شناسی می توانند از سنت خود استفاده کنند.
در کشور ایران نیز هم اکنون علاوه بر وجود دیدگاه های فرهنگی و قومی، جریانی تحت عنوان روان شناسی اسلامی به وجود آمده است.
بخشی از این جریان می کوشند یک نوع مستقیم جدید روان شناسی مبتنی بر اصول اسلام بنا کنند (رضایی و زمانی، ۱۳۹۰).
برای این امر، هم کوشش هایی از سوی افراد دانشگاهی و هم از سوی افراد حوزوی انجام می شود.
