در روانشناسی تربیتی خانواده ها می توانند این اطمینان را داشته باشند که فرزندانشان در یک روند اصولی قرار گرفته اند و می توانند آن رشدی که مدنظر می‌باشد را داشته باشند. برای این منظور آموزش هایی مطرح می شود که در آن خانواده ها می توانند با رعایت آن این رشد را در کودکان خودشان سریع تر نمایند.
این رشد بسیار حساس می‌باشد چرا که در سنین مشخصی صورت می گیرد. کودکان گاه دسته بندی های مختلفی دارند که برخی از آن دارای نیازهای ویژه هستند. محیط یادگیری کودک با نیازهای ویژه، چه در فضای خانه و یا در خارج از آن باید ایمن، بهداشتی، راحت، و طبیعی باشد تا از حداکثر امکانات خود استفاده کند. کودک باید بتواند با توجه به سنش غلت بزند، سینه خیز برود، چهار دست و پا برود، بایستد، و قدم بردارد. علاوه بر این شکل، اندازه، و رنگ اشیاء اطرافش و نحوه چیدمان و میزان دسترسی به آنها، باید متناسب با سن و تراز تحولی کودک باشد به گونه ای که او را به بازی و اکتشاف بیشتر ترغیب کند.
او باید بتواند خوب ببیند، خوب بشنود، خوب ببوید و خوب لمس کند. او باید بتواند اشیاء را چنگ بزند، نگاهشان کند، بعضا آنها را با لب هایش لمس کند، به سمت خود بکشد و یا آنها را پرتاب کند. بنابراین همواره به این موضوع فکر کنید که اطراف کودک چه چیزهایی باید قرار گیرند تا موجب تسهیل رشد شناختی، زبانی، حرکتی و اجتماعی - هیجانی او شوند.
