آنان در افراد خلاق خصوصا شاعران مدرن و کاملا مشهور، میزان بالایی از اختلالات عاطفی دو قطبی و میل به خودکشی را مشاهده کردند. به عنوان مثال، از میان سی و شش شاعر که در قرن بیستم بدنیا آمده اند و در سایت جدید اشعار آمریکایی آکسفورد فهرست بندی شده اند، هشت تن از آنان (۲۳ درصد) کاملا واضح بود که دارای سابقه بیماری حالت دوقطبی هستند و این حالت چنان حاد بود که به بستری شدن آنها در بیمارستان انجامیده بود. میزان بیماری قطبی در کل جمعیت یک تا دو درصد است. گرچه اطلاعات دیگری در مورد میزان افسردگی۔ شیدایی در افراد خلاق وجود دارد که با موارد ذکر شده توسط جمیسون سازگار نیست.

بدنبال ذکر مدارک بیشتر در زمینه تأثیر مثبت حالت شیدایی در فرایندهای تفکر خلاقانه، فردریک گودوین و جمیسون ۱۳۷ تصنیفات روبرت شومان (۱۸۵۶-۱۸۱۰) را مطرح می سازند، زیرا معروف است که شومان از اختلالات دوقطبی رنج می برد. احتمالا میل به خودکشی در سن بیست سالگی به سراغ شومان آمده بود و پس از دوبار تلاش ناموفق در این زمینه، در سن ۴۶ سالگی در یک مؤسسه جان سپرد. علاوه بر داشتن حالت شیدایی - افسردگی، وی احتمالا از سیفلیس نیز رنج می برده است. این بیماری در اواخر عمر باعث اضمحلال شدید وضع روانی و جسمانی وی شد. خانواده شومان نیز از لحاظ روانی دچار مشکلاتی بودند. خواهر بزرگ وی در سن هفده سالگی از لحاظ روانی بیمار شد و خود را در سن بیست و نه سالگی غرق کرد. یکی از پسرانش به مدت سی سال در یک مؤسسه بسر برد.

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

بررسی رابطه اختلال افسردگی دو قطبی و اقدام به خودکشی با تفکر خلاق در ...