سئوال تحقیق در این پژوهش این بود که (شچمان و بیرانی - ناسارالا دین) که آیا تفاوتی در میزان پرخاشگری گروهی که مادران و بچه هایشان با هم تحت درمان قرار می گیرند با گروهی که صرفا خود بچه ها در تحت درمان قرار می گیرند به وجود خواهد آمد (۲۵ آزمودنی در هر گروه وجود داشت).
مداخلات درمانی هر دو گروه به صورت کاملا یکسان بود. نتایج نشان داد که در هر دو گروه پرخاشگری کاهش یافت، اما پرخاشگری کودکانی در گروهی که مادران آنها نیز همپای کودکان درمان میشوند در مقایسه با گروه اول به طور معنی کاهش بیشتری یافت.
موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :
اثر بخشی آموزش مهارت های حل مسئله بر مادران دارای کودکان پرخاشگر
