به نظر می رسد که مردم فرهنگ های مختلف (جمع گرایی یا فرهنگ شرقی و فردگرایی یا فرهنگ غربی) درک متفاوتی از آن دارند.
برای مثال در فرهنگ های شرقی بخشش به عنوان یک هنجار اجتماعی تلقی می شود؛ اما در فرهنگ های غربی به عنوان یک چالش شخصی و موقعیتی درک میشود(سندایج و همکاران، ۲۰۰۳).
به نظر سندایج و همکاران، برای درک بیشتر زمینه فرهنگی بخشش در فرهنگ های شرقی، بهتر است بعد این فرهنگ که به بخشش مربوط می شود را در نظر گرفت.
این ۴ بعد عبارتند از: معنویت ، جمع گرایی ، مداخله شخص ثالث ، و تعارض های فرهنگ پذیری. اعتقاد به عالم بالا، ماورا و معنویت بخش مهمی از فرهنگ های شرقی است.
برای مثال، یک ایرانی نگاه خاصی به زندگی پس از مرگ دارد که ممکن است یک فرد غربی نداشته باشد.
برای غربی ها, بخشش یک مرده امری پذیرفته شده است.
یک روان شناس ممکن است به یک مراجع غربی کمک کند تا پدر از دنیا رفته خود را ببخشد.
پدری که در زمان کودکی مراجع، او را مورد سوءاستفاده یا بدرفتاری قرارداده است.
چنین چیزی برای یک شرقی یا ایرانی ممکن است عجیب باشد.
یک شرقی ممکن است به دنبال این باشد تا از طرف مردگان مورد بخشش قرار گیرد. روح پدرش از او راضی باشد و او را ببخشد.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
رابطه بین بخشش و سلامت روان با هوش فرهنگی در کارکنان اداره ...
