بسیاری از دانش آموزان مبتلا به مشکلات یادگیری سعی می کنند واژه ها را به سادگی به وسیله بعد و الگوی آنها به یاد بیاورند. در حالی که این راهبرد تنها برای تعداد کمی از واژه ها مؤثر است در نتیجه ذخیره سازی و یادآوری هر واژه ای که با آن مواجه می شوند، را غیر ممکن می سازد. بعضی از دانش آموزان مبتلا به مشکل در خواندن، درک نکرده اند که در زبان انگلیسی برای هجی کردن واژه ها یک کد الفبایی استفاده می شود که می تواند در برگرداندن و شناسایی واژه های نا آشنا مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از این کد، این حروف و یا گروهی از حرف ها، اصوات خاص گفتاری را تقریبا به شیوه های قابل پیش بینی ارائه می کنند. درست است که بعضی از واژه ها در زبان انگلیسی بدون ارتباط کامل صدا با حرف، نوشته می شوند اما این مطلب هم صحیح است که حداقل ۸۰ درصد واژه ها با کلمات را می توان به طور کامل یا بخشی از آن، با به کارگیری دانش آواشناسی، رمز گشایی کرد؛ بنابراین در تدریس باید به مراحل اولیه خواندن که به ایجاد درک و فهمی از اصل آواشناسی (واج) می گردد اولویت قائل شد (کولئیرت و پایور ۲۰۰۶، دی لموس، ۲۰۰۴). در اینجا باید تاکید شود که هیچ معلمی همواره منحصرا از یک رویکرد آواشناختی استفاده نمی کند؛ در صورتی که از این شیوه به صورت زیاد استفاده شود آنگاه آموزش های اولیه خواندن و هجی کردن اغلب خسته کننده و غیر طبیعی خواهد بود. انتقادهای درست و معتبری از برخی شیوه های آموزشی در تقویت خواندن شده است که این رویکرد اشتباه بوده و شامل چیزی به جز آموزش های تکراری مهارت های غیر قابل استفاده نیست. آموزش نیازهای آواشناسی (واج) باید به صورت کامل انجام بگیرد. اما تنها نظر به اینکه بخشی از یک برنامه کلی خواندن بر خواندن برای لذت و اطلاعات تاکید دارد.

کد محصول : 39730