شناخت کودک از دنیای اطراف به واسطه تعامل اجتماعی شکل می گیرد، او یاد می گیرد چگونه در کنار دیگران زندگی کند.
در تمامی فرهنگها کودک سالم به بزرگسالان نزدیک دلبستگی پیدا می کند.
امروزه برای بسیاری از خانواده ها و همچنین فرهنگ ها فردی می تواند عنوان «خوب آموزش دیده» را دریافت کند که به لحاظ اجتماعی و عاطفی رشد خوبی داشته باشد.
حتی این موضوع می تواند واجد نقشی کلیدی برای رشد و پیشرفت در سایر حوزه ها باشد.
اگرچه هم عواطف و هم رفتارهای اجتماعی در کلیه انسان ها و فرهنگ ها دیده می شود، اما همواره تعریف رشد اجتماعی و عاطفی و اندازه گیری آن مشکل است.
شاید علت این موضوع گستره وسیع رفتارها و مفاهیم مرتبط با رشد اجتماعی و عاطفی باشد، و علت دیگر آن درونی بودن و غیر قابل مشاهده بودن بسیاری از جنبه های مرتبط با رشد اجتماعی و عاطفی است.
البته نباید از نظر دور داشت که عوامل مرتبط با رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی وابستگی زیادی به بافت اجتماعی و فرهنگی در جامعه دارند.
رشد اجتماعی و عاطفی طبیعی با موفقیت کودک در مدرسه و زندگی ارتباط تنگاتنگ و قابل توجهی دارد.
در سالهای اول زندگی کودکان عمدتا با والدین، سایر اعضای خانواده و برخی از همسالان خود تعامل دارند.
