بسیاری از والدین فقط کاری را انجام می دهند که حس می کنند درست است، در صورتی که ممکن است کار آنها هم درست نباشد. بعضی از آنان صرفا کودکان خود را براساس شیوه و روشی تربیت می کنند که والدینشان آنها را تربیت کرده اند، یا شیوه و روشی که فرد دیگری فرزندانش را تربیت می کند.
والدین در پی آن هستند که چگونه با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند و از چه روشی برای تربیت فرزند خود استفاده نمایند.
ما ممکن است تعداد زیادی کتاب خوانده باشیم، یا بخواهیم متفاوت از شیوه والدین مان عمل کنیم؛ ممکن است عقاید و افکار خیلی خوبی داشته باشیم که چگونه با توجه به جنبه های مختلف فرزندپروری رفتار کنیم اما هنوز درک درستی از اینکه چگونه شیوه های فرزندپروری ممکن است بر ایجاد، تقویت یا کاهش رفتار سرکشانه در نوجوان تأثیر داشته باشد، نداریم.
الو و ژانت کودکانشان را عاشقانه دوست دارند. ولی شیوۂ فرزندپروری آنها بی نشان است و هر زمانی متوسل به شیوه خاصی می شوند. برخی مواقع در برخورد با مسائل به روش والدین شان متوسل می شوند.
در برخی موقعیت ها آنها ناخودآگاه از راهنمایی های تلویزیونی یا از مجلات استفاده می کنند. فرزندان آنها نمی دانند که در هر موقعیتی چگونه رفتار کنند.
