در مکتب اسلام نیز اظهارات زیادی درباره رشد، همانند سایر جنبه های زندگی انسان شده است. بهترین معنای آن رسیدن به قوه تشخیص و تمیز و راه یافتن به سوی هدف زندگی یعنی ایمان آوردن به پروردگار متعال از روی آگاهی است واژه های دیگری مانند بلوغ، تضج و تربیت، همچنین تزکیه نیز در قرآن کریم آمده است که معنای مشترک همه آنها پرورش و بالندگی است و البته در معنای دقیق برخی مانند بلوغ و تربیت بیشتر بر رشد جسمی و بدنی و برخی چون تزکیه بر رشد معنوی و روحانی دلالت دارند.
دین اسلام به انسان به عنوان موجودی چند بعدی می نگرد و ویژگی انسان صالح را رسیدن به تعادل می داند.
همچنین همان طور که از آیات مربوط به خلقت انسان و حدیث مشهور نبوی یعنی مراحل سیادت، اطاعت و وزارت بر می آید، اسلام، معتقد به وجود مراحلی در رشد است.
از نظر روش مطالعه، گیب و سایر خاورشناسان با توجه به کاربردهای عملی اعتقادات مسلمانان در جنبه های مختلف زندگی، ورود روش تجربی در مباحث علمی را به آنان نسبت داده اند.
