از پسرتان بخواهید به دلایل این کار فکر کند. سعی کنید دلایل مختلف و بسیاری را درباره ی رفتار آن دختر بیابید. با پسرتان زمانی را صرف یافتن انتخاب های دیگر در موقعیت یادشده کنید. از او بپرسید، آیا دیگر دوستانش در بازیها حضور دارند یا خیر و توضیح دهید که آن دختر نمی تواند تعیین کند او با چه کسی بازی کند.
برای مثال، او می تواند بگوید: «من نمی خواهم با تو بازی کنم، آمده ام با دوستانم ویلیام و اليور بازی کنم.» اگر احساس می کنید که با پسرتان رفتار قلدرمنشانه ای صورت گرفته است، می توانید با مسئولان مدرسه درباره ی این موقعیت صحبت کنید تا راه حل مناسبی بیابید.
«پسر یازده ساله ام برای یافتن دوست در مدرسه ی جدیدش دچار مشکل شده است.» پسرتان را تشویق کنید تا در فعالیت های فوق برنامه ی مدرسه مانند تئاتر، ورزش، موسیقی یا شطرنج شرکت کند. مشارکت در فعالیت های سازمان یافته ی خارج از کلاس، به او فرصت بیشتری می دهد تا با بچه های جدیدی آشنا شود که علایقشان مشترک است.
به پسرتان توضیح دهید که پیوستن به گروههای رسمی و باسابقه، حتی برای بزرگسالان نیز دشوار است. کتابی در زمینه ی مهارتهای اجتماعی و زبان بدن تهیه کنید و به او بیاموزید چگونه در پیوستن به یک گروه موفق شود. برای مثال، در میان بزرگسالان مرسوم است، عضو تازه پیوسته بیشتر گوش فرا دهد تا سخن بگوید.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی نقش واسطه ای اقندار والدینی در رابطه بین پرخاشگری و انضباط اجتماعی نوجوانان
