«پسر هشت ساله ام می گوید یکی از دختران در مدرسه اجازه نمی دهد او در هیچ یک از بازی ها در زمین بازی شرکت کند.»
از پسرتان بخواهید به دلایل این کار فکر کند. سعی کنید دلایل مختلف و بسیاری را درباره ی رفتار آن دختر بیابید. با پسرتان زمانی را صرف یافتن انتخاب های دیگر در موقعیت یادشده کنید. از او بپرسید، آیا دیگر دوستانش در بازیها حضور دارند یا خیر و توضیح دهید که آن دختر نمی تواند تعیین کند او با چه کسی بازی کند.
برای مثال، او می تواند بگوید: «من نمی خواهم با تو بازی کنم، آمده ام با دوستانم ویلیام و اليور بازی کنم.» اگر احساس می کنید که با پسرتان رفتار قلدرمنشانه ای صورت گرفته است، می توانید با مسئولان مدرسه درباره ی این موقعیت صحبت کنید تا راه حل مناسبی بیابید.
«پسر یازده ساله ام برای یافتن دوست در مدرسه ی جدیدش دچار مشکل شده است.» پسرتان را تشویق کنید تا در فعالیت های فوق برنامه ی مدرسه مانند تئاتر، ورزش، موسیقی یا شطرنج شرکت کند. مشارکت در فعالیت های سازمان یافته ی خارج از کلاس، به او فرصت بیشتری می دهد تا با بچه های جدیدی آشنا شود که علایقشان مشترک است.
به پسرتان توضیح دهید که پیوستن به گروههای رسمی و باسابقه، حتی برای بزرگسالان نیز دشوار است. کتابی در زمینه ی مهارتهای اجتماعی و زبان بدن تهیه کنید و به او بیاموزید چگونه در پیوستن به یک گروه موفق شود. برای مثال، در میان بزرگسالان مرسوم است، عضو تازه پیوسته بیشتر گوش فرا دهد تا سخن بگوید.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی نقش واسطه ای اقندار والدینی در رابطه بین پرخاشگری و انضباط اجتماعی نوجوانان