پاسخ: اگرچه بد کاری انسجام حسی مثل افسردگی، اضطراب و اختلالات یادگیری با اختلال (ADHD) همراه نیست. با این همه برخی از قربانیان این اختلال درگیر این مشکل می شوند و این مشکل می تواند کار کردهای نرمال روزانه فرد را بیش از پیش مختل کند. لازم به ذکر است که اصطلاح فوق به زبان ساده تر به معنی مشکل مغز در پردازش و یک کاسه کردن محركات بیرونی چون نور، صدا، بو و لمس اشیاء است. شواهد نشان میدهد که اشخاصی که درگیر این اختلال (بدکاری انسجام حسی) هستند، به طور خودکار درگیر نقص در کارکردهای طبیعی حواسی چون لامسه، بینایی و غیره بوده و مشکلات لامسه ای نیز سبب می شود که کندن و به تن کردن لباس هایی خاص برای این اشخاص تبدیل به کابوسی هولناک شود. همینطور این اشخاص با حمام کردن نیز مشکل دارند چون نسبت به تماس آب با پوست صورتشان حساس هستند. همینطور حساسیت های بویایی نیز سبب می شود که این قربانیان هر چه بیشتر زندگی را به کام والدین خود تلخ کنند چون این حساسیت سبب می شود که این اشخاص نتوانند از هر غذایی استفاده کنند و این مسئله انتخاب های غذایی خانواده را محدود می کند. زیرا غذاهای اشخاص مبتلا به بد کاری انسجام حسی باید عموما به دور از چاشنی، گرمی و سردی زیاد و بوی و رنگ باشد. بله، همانطور که گفته شد حساسیت های غذایی زندگی را به کام خانواده تلخ می کند، بنابراین قربانیان این موقعیت باید تا سر حد امکان از بروز این تنش پیشگیری کرده و یکی از راههای بی رنگ کردن این مشکل این است که خانواده به دختر اجازه دهد که خودش غذاهای مورد علاقه اش را انتخاب کرده و در عین حال جهت جبران ویتامین های غذایی از مکمل های غذایی استفاده کند. همینطور دختران مبتلا به بدکاری انسجام حسی شدید نسبت به سروصدا حساس بوده و صداهای ساده ای چون ویز ویز کردن لامپ مهتابی، تیک تیک ساعت، پچ پچ حاضرین در یک مهمانی و غیره برایشان تنش آفرین است و این در حالی است که افراد معمولی بندرت تحت تأثیر این سروصداها قرار می گیرند.