نتایج حاصل از مطالعات آماری، فراوانی دانش آموزان استثنایی را ۱۶-۸ درصد نشان می دهد (سیف نراقی و نادری، ۱۳۷۴). کودکان استثنایی براساس ضریب هوشی و نقائص جسمی به طبقات مختلفی تقسیم می شوند. در این بخش خدمات راهنمایی و مشاوره شغلی برای آن دسته از کودکان استثنایی که دارای ضریب هوشی پایین تر از متوسط و یا نقص جسمی می باشند بیان شده است. هدف تعلیم و تربیت برای این دسته از افراد رشد و پرورش استعدادهای ذاتی آنها و کمک به سازگاری و تطابق مناسب با جامعه می باشد. هر چند این افراد از نظر بدنی و ظاهری و توانایی های هوشی با دیگران تفاوت دارند اما از نظر جایگاه انسانی و نیازهای روانی چنین نیست. آنها می توانند مشکلات روانی بیشتری نسبت به سایر افراد داشته باشند این مشکلات اغلب ناشی از موقعیت های محیطی و تصورات و ادراکات غیرواقعی اطرافیان از میزان نقصها و توانایی آنها می باشد. مشکلات این افراد بیشتر دشواری هایی است که جامعه برای آنها فراهم می کند. آنها همانند افراد سالم دارای نیازها، تمایلات، امیدها و توقعات مختلف هستند (هالاهان و کافمن، ۱۳۷۲). انتخاب شغل نیز برای این افراد مانند سایرین یک نیاز مهم است. آنها نیز باید برای خود شغلی انتخاب کنند و بتوانند با آن سازگار شوند.