دیدگاه رشدی نگر مکانیزم بخشایش را در دوره های مختلف رشد خانواده مورد بررسی قرار می دهد. در مرحله اول که خانواده تازه شکل گرفته است, تحمل خود واقعی شریک زندگی پایین است. هریک از زوجین با این واقعیت مواجه می شوند که طرف مقابل با آنچه در رؤیا داشتند متفاوت است و این زمینه شروع ناسازگاریهاست. این مرحله بخشش خودخواهانه ابتدایی را در بردارد که افراد برای حفظ رابطه و بقای آن به هر قیمت، بخشش را اعمال می کنند. مشخصه بارز این مرحله، بخشش خودانگیخته و تکرار شونده و همچنین نمونه هایی از بخشش و اکراه است (ستیر)، به نقل از پولاردا ۱۹۹۸؛ به نقل از میرزایی، ۱۳۹۲). مرحله دوم با تولد فرزندان نمایان می شود. پیچیدگی سیستم خانواده تا جایی است که اعمال بخشش باید در رابطه سه تایی (پدر و مادر و فرزند) هدایت شود، به این صورت که بخشش شخص الف چه تأثیری بر رابطه فرد با شخص ب دارد (والروند- اسکینر، ۱۹۹۸). ممکن است زندگی زوجین بعد از ازدواج تغییری نکرده باشد ولی وقتی به والد تبدیل می شوند، هردو به نسل دیگری مبدل می شوند که باید مراقب نسل جوان تر خود باشند. ناتوانی یکی از همسران در تبدیل شدن به والد می تواند صمیمیت زوجین را به شدت تهدید کند. بخشش در این مورد از نوع مشروط و شبه بخشش هست (فینچام و همکاران ،۲۰۰۲؛ به نقل از میرزایی،

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

بررسی رابطه بخشش زوجین با سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی کودکان در ...