بدین علت سعی می کند که از شر افکار واهی خلاصی یابد اما کودک به طور ذهنی از پس این مهم برنمی آید لذا جهت مهار این افکار آزارنده متوسل به رفتارهای مهاری، بازتابی، کوکی و مکانیکی می شود و هدف کودک از انجام این رفتارهای ثابت و تشریفاتی (آئینی این است که از طریق این رفتارهای ثابت و تکراری خسته کننده از اضطراب ذهنیش بکاهد.
لازم به ذکر است که عوارض وسواس در طی زمان فراز و فرودهای محسوسی را تجربه می کند.
بدین معنی که گاهی از شدت آنها کاسته شده و گاهی نیز بر شدت و ابعادشان افزوده می شود.
به هر شکل، اگرچه خرافه گرایی نسبی در سنین کودکی طبیعی است با این حال رفتارهای زیر آشکارا بیانگر شکل مرضی این رفتارها است:
١. زمانی که کودک به شکل افراطی و نامعقول مبادرت به انجام این رفتارهای مهاری می کند.
۲. زمانی که این رفتارهای تشریفاتی (آئینی و قاعده مند) آشکارا وقت گیر شده و به طور نامعقولی به درازا می کشد.
٣. زمانی که این رفتارهای مهار کننده وسواس فکری، آشکارا بر روی کار کردهای روزانه و زیستی و تحصیلی کودک اثر منفی بر جای می گذارد.
۴. زمانی که سطح اضطراب کودک بالا می رود.
۵. و بالاخره در صورتی که این رفتارها پس از یک محدوده و دامنه زمانی مشخص تداوم داشته باشد، لازم به ذکر است که بیماری وسواس به طور خودکار بر روی مسایلی چون قوه تمرکز کودک، توانایی های تحصیلی و لازمه های خودپذیری و عزت نفس محورانه کودک اثر منفی بر جای گذاشته و این مشکلات متقابلا بر ابعاد این اختلال می افزاید.
