در عوض این امر غالبا جایگزین یک قربانی بی گناه می شود. در واقع به ناسازگاری در روابط و از بین رفتن روابط خوب افراد منجر می شود.
برای مثال، چنانچه خواهر یا برادر بزرگتری به عنوان جانشین والدین و ذیصلاح در تربیت کودکان در زمان عدم حضور والدین تلقی شود، او دچار گستاخی خواهد شد این امر به ایجاد روابطی ناسازگار بین او و دیگر کودکان منجر میشود.
اگر نبود گرمی عاطفی در روابط خانوادگی از طرف اکثر اعضای خانواده به معنای عدم علاقه یا ابراز محبت آشکار باشد به معنای طرد شدن است.
این موضوع ممکن است بازتابی از الگوی شخصیتی فرد نه تنها به اعضای خانواده بلکه نسبت به دیگران باشد، ایده ای که نشان می دهد محبت برای افرادی که اقتدار دارند باعث از بین رفتن احترام آنها می شود و ایده ای که نشان می دهد محبت و ابراز عاطفه برای پسرها به معنای داشتن رفتاری دخترانه است علت آن هرچه که باشد عدم وجود محبت و عاطفه باعث از بین رفتن انسجام خانواده می شود و خانواده را مستعد رفتاری ناسازگارانه می سازد.
از طرف دیگر، خانواده هایی که با ثبات و هماهنگ هستند، روابطی گرم دارند و به یکدیگر اعتماد و اطمینان می ورزند.
به طور کلی شرایط مساعد خوبی دارند. این امر به افزایش اعتماد به نفس افراد در خانواده منجر می شود.
از بررسی این موضوع کاملا آشکار است که شرایط بسیاری می توانند باعث از بین رفتن جو عاطفی خانه شوند.
این امر نیز آشکار است که شرایط نامطلوب خانواده بر روی کسانی که وقت بیشتری را در خانه می گذارنند اثرات مخرب بیشتری دارد.
باید مجددا بر این موضوع تأکید کرد که میزان آسیب روانی ناشی از شرایط نامساعد خانه و خانواده متغير است.
افرادی که آرام، گوشه گیر و درون گرا هستند در مقایسه با افرادی که برون گرا هستند بیشتر آسیب می بینند.
