ریشه برخی از این عوامل از صفات شخصیتی فرد بدرفتار، همچون ناتوانی در مواجه شدن با ناکامی ها نشأت می گیرد و ریشه عوامل دیگر، مربوط به شرایط محیطی، همچون فقر یا تک والد بودن است. به نظر می رسد تأثیرات خانواده نیز در تعیین احتمال اینکه فردی بدرفتار با کودک شود، نقش مهمی بازی کند. مطالعات نشان داده اند افرادی که در کودکی مورد بدرفتاری قرار گرفته اند یا شاهد بدرفتاری بوده اند، احتمال بیشتری دارد که در بزرگسالی، با کودکان بدرفتاری کنند. در سال ۱۹۹۳ مجله آمریکایی روانپزشکی پیشگیر مطالعه ای را منتشر کرد که نشان می داد درصد مهمی از مردهایی که در خانه بدرفتار بودند در کودکی شاهد بدرفتاری خانوادگی بوده اند. مقاله ای در سال ۱۹۸۴ در مجله ازدواج و خانواده نشان داد که مشاهده خشونت خانوادگی در کودکی، نسبت به تجربه مستقیم بدرفتاری در کودکی، حتی ارتباط نزدیک تری با احتمال بدرفتاری بعدی با کودک دارد. همچنین احتمال بیشتری دارد که بدرفتاری با کودک در خانه (جایی که بدرفتاری با همسر نیز اتفاق می افتد) روی دهد. برخی از صفاتی که باعث بدرفتاری فرد با همسر می شود، همچون ناتوانی در کنترل خلق وخو یا نیاز به کنترل اطرافیان، باعث افزایش احتمال کتک زدن فرزند می شود. به نقل از انجمن ملی حمایت از قربانیان در سال ۱۹۹۹، بدرفتاران نمیدانند که چگونه احساساتی همچون خشم، ناکامی یا احساس گناه را ابراز کنند. بدرفتاران با کودک، اغلب از ناتوانی در کنترل تکانه های خود یا مقابله با ناکامیها در رنجند. در نتیجه در صورت بروز ناکامی توسط گفته یا رفتار کودک، منجر به رفتاری انفجاری و خشن در فرد بدرفتار برانگیخته می شود. سازمان بهداشت جهانی در گزارش جهانی اش در رابطه با بهداشت و خشونت در سال ۲۰۰۲ عنوان می کند که بسیاری از بدرفتاران با کودک از شیوه های فرزندپروری مؤثر، آگاه کمی دارند. آنها نمی دانند که کودکان در سنین مختلف نیازها و قابلیت های متفاوتی دارند. والدین بدرفتار، ممکن است به اشتباه فکر کنند که کودکشان باید تواناتر از آنچه که واقعا هست، باشد. یا اینکه کودک همیشه آنچه والدین انتظار دارند را متوجه است. شیوه های فرزندپروری بر اساس چنین مفروضات اشتباه ممکن است باعث شکست و اقدام والدین به زیان فرزندانشان شود. سن، وضعیت ازدواج و درآمد خانواده نیز در بدرفتاری و غفلت از کودک عوامل مهمی هستند. سازمان بهداشت جهانی گزارش کرده است که والدینی که کم سن، فقیر، بیکار و یا تنها هستند در خطر بالاتری برای بدرفتاری با کودکانشان قرار دارند. این نتایج توسط یافته های سازمان بهداشت جهانی در ایالات متحده تأیید شده است که، مادران مجرد نسبت به سایر گروه ها بیشتر مرتکب بدرفتاری با کودک می شوند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی رابطه عدم تحمل ناکامی و ویژگی های شخصیتی والدین با تنبیه کودکان در شهر ...