در بسیاری از گروه ها برای نظریه اهمیت خاصی قائل هستند. براساس دیدگاه این رهبران، اجرای رهنمودهای نظریه است که باعث تغییر در گروه می شود. در نظر آنها گروه به خودی خود نمی تواند به عنوان یک منبع تغییر محسوب گردد. برعکس، رهبرانی که به فرایند گروه اعتقاد دارند، معتقدند که گروه به خودی خود و فارغ از رهنمودهای نظریه موجب تغییر می شود و اصل مهم در ایجاد تغییر، نوع مداخلات است.

تحقیقاتی با هدف اینکه کدام یک از این دو عامل تغییر درمانی را ایجاد می کند صورت گرفت. بارلینگام، مک کننری و همکاران (۲۰۰۴) دریافتند که بازخوردهای بین فردی و ارتباط فرد با درمانگر و سایر اعضا بهترین پیش بینی کننده تغییر رفتار در بزرگسالان است. قوانین آغازین گروه، سبک کلامی رهبر و جو گروهی نیز در تغییر رفتار اعضا نقش بسزایی را داشتند. واقعأ چگونه این دو متغیر (نظریه و فرایند گروه) بر کار گروهی، با کودکان اثر میگذارند و نتایج مثبتی به بار می آورند؟

موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :

بررسی اثر بخشی گروه درمانی حل مسئله بر تغییر نگرش و کاهش اضطراب در کارکنان ...