براساس شیوه درمانی پذیرش و تعهد، هر نوع مانع معنادار در برابر حرکت کارامد و پایدار به سوی ارزش ها باید برطرف شود. این گونه موانع به طور معمول شامل افکار و احساسات دشوار و سایر تجربیاتی می شود که در زمانی که در جریان زندگی ارزش مدار بروز می کنند، باید به صورت ارادی مورد توجه فرد قرار گیرند. فقدان مهارت که ناشی از اجتناب تجربی نباشد، شامل ارتباط حل مسئله، شناسایی احساسات ، بروز همدلی ، سایر مهارتهای اجتماعی یا حتی کسب مهارت های کارامد روزمره می شود. همچنین دانستن این مسئله که چگونه و چه زمانی کسب مهارت در دنبال کردن یک حرفه کارامد و با ارزش مؤثر است، باید طی درمان موفقیت آمیز براساس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بررسی شود. اما این امر غیر عادی نیست که فقدان مهارت اغلب فقط به علت اجتناب تجربی اتفاق بیفتد. برای مثال ممکن است مهارت های اجتماعی کافی داشته باشد، اما نتواند از آنها استفاده کند، زیرا افکار و احساسات وی او را به جهت متفاوتی هدایت می کنند. بنابراین در شیوه درمانی پذیرش و تعهد، درمانگر باید به کاوش احساسات، افکار یا سایر تجارب مراجع (و نیز آگاهی وی از بروز مهارت های مناسب در زمانی بپردازد که فقدان مهارت بروز می کند تا مشخص شود آیا اقدامات مداخلهای آموزش مهارت واقعا ضروری است.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی شیوه درمانی پذیرش و تعهد بر همدلی و مهارت های اجتماعی و حل مسئله در دانش آموزان ...