برای مثال، تفسیر منفی از نگرانی (فرانگرانی)، در مقایسه با ماهیت نگرانی، در سندرم شناختی-توجه مهم تر قلمداد میشود. چندین مطالعه، داده هایی در رابطه با این پیش بینی فراهم ساخته اند. ولز و کارتر (۱۹۹۹) نقش نسبی فرانگرانی و نگرانی نوع ۱ را در تفاوتهای فردی در نگرانی آسیب را که توسط پرسش نامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا اندازه گیری شده بود، مورد بررسی قرار دادند.

فرانگرانی به طور خاص با نگرانی آسیب زا و میزان مشکلات ناشی از نگرانی مرتبط بود و این رابطه به محتوای نگرانی، اضطراب صفت و کنترل ناپذیری وابسته نبود.

ناسیف (۱۹۹۹، مطالعه ۱) ضمن کنترل متغیرهای اضطراب صفت و محتوای نگرانی، نقش فرانگرانی در نگرانی آسیب زا را در نمونه ای از زنان همجنس باز مورد بررسی قرار داد. فرانگرانی، قوی ترین عامل موثر در نگرانی آسیب زا بود.

ناسیف (۱۹۹۹) در یک مطالعه ی پیگیرانه، افراد غیر بیمار را از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بر اساس DSM-III-R، غربال کرد و دریافت که فرانگرانی در افراد مبتلا به اضطراب فراگیر نسبت به گروه غیر بیمار، به طور معناداری بالاتر است.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی رابطه نگرانی آسیب زا و اضطراب صفت و حالت با ویژگیهای توپولوژیکی ...