برای مثال، اگر افراد معتقد باشند که ممکن است با نشستن حمله وحشت زدگی را پشت سر بگذارند ممکن است بنشینند یا برای از بین بردن وحشتزدگی اشیائی را برای حفظ تعادل و حمایت از خود نگه دارند.
پرداختن به رفتارهای ایمنی از اصلاح سوء تعبیرهای شناختی جلوگیری می کند، و بنابراین موجب تداوم اختلال وحشت زدگی میشود (سالكووسکیس، کلارک، و گلدر ۲۸، ۱۹۹۶). همچنین افراد ممکن است به برخی از رفتارهای ایمنی بپردازند که برای جلوگیری از وحشت زدگی یا پیامدهای هراسناک ناشی از آن طراحی شده است، از قبیل به همراه داشتن داروهای ضداضطراب یا مسافرت به همراه فردی که بودن در کنار او به آنها احساس امنیت می دهد.
یکی دیگر از پاسخ های رفتاری تداوم بخش وحشت زدگی عبارت است از اجتناب آشکار از مکانها یا موقعیتهای خاصی که در آن پیش بینی می شود حمله های وحشتزدگی در آنجا روی خواهد داد.
اجتناب کردن از این موقعیتها از تائید نشدن ارزیابی های نادرست فاجعه آمیز جلوگیری می کند و این ترس که آن موقعیتهای خاص خطرناک هستند را تقویت کرده، و احتمال وحشت زدگی در آن موقعیتها را در آینده افزایش می دهد.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی اثر بخشی درمان های شناختی رفتاری بر اختلال وحشت زدگی و افسردگی در افراد آسیب دیده ناشی از زلزله
