این نتایج تأسف بار در مورد انسان نیز صادق است و تفاوت زیادی با حیوانات آزمایشگاهی ندارد. اغلب نارضایتی های ما برای اطرافیانمان دردسر ساز می شود، مخصوصا برای کسانی که به ما نزدیک تر هستند. تحریکاتی که باعث عصبانیت ما می شوند، تا آخر عمر همراه ما خواهند بود و پایان ناپذیر هستند. متاسفانه تعدادی از ما هرگز تلاشی برای پیدا کردن راهی بهتر برای مدیریت خصومت هایمان تلاش نمی کنیم. تحقیقات نشان می دهد که ما در مراحل مختلف یاد می گیریم که خشن باشیم. هنگام کودکی وقتی که به همبازیمان لگد می زنیم یا وقتی بزرگتر می شویم گه گاه کج خلق می شویم. ولی اگر این پرخاشها ادامه یابد، ممکن است که کار هر روز ما شود و به هر دلیل کوچک و بزرگی به افراد پرخاش کنیم. تفسیر دکتر پارلور در تحقیقاتش متوجه شد که رفتارهای مخرب در جامعه زیاد هستند. او عوامل شناسایی طغیان خشم را شناسایی کرد که چند نمونه از آنها در پرسش های ما موجود است. او به این نتیجه رسید که هر کدام از ما آستانه تحملی داریم و کافی است که میزان استرس آن قدر زیاد شود که آستانه صبر ما لبریز شود و آن موقع تلاش می کنیم که با روشی پرخاشگرانه خشم خود را نشان دهیم. پارلور متوجه شد که بسیاری از افرادی که بدون فکر کردن به دیگران پرخاش می کنند، خشم خود را به «از کوره در رفتن» نسبت می دهند، در حالی که همه ما صبر و تحملی به مراتب بیشتر از آن چیزی داریم که تصور می کنیم. آیا روان شناسان قادر هستند که طغیان خشم را در خانواده پیش بینی کنند؟ دکتر موناهان نویسنده کتاب کلینیک پیش بینی رفتارهای ناهنجار معتقد است که امکان پیش بینی دقیق خشونت وجود ندارد. ولی نشانه هایی وجود دارد که بتوان حدس زد که آیا یک مرد به زن خود پرخاش خواهد کرد یا نه؟ نشانه هایی مانند این که آیا مرد خود تجربه خشونت را در خانواده اش داشته است یا خیر؟ آیا دوستانش خشن بوده اند؟ یا آیا او سابقه بیکاری برای مدت طولانی را داشته است؟ او بیان می کند که افرادی که بدون در نظر گرفتن شرایط رفتار می کنند، برای انجام دادن کارها از قبل فکر نمی کنند.
متغیرهای پیشنهادی برای انتخاب موضوع پروپوزال پایان نامه روانشناسی :
مدیریت خشم – استرس – رفتارهای پرخطر – تحمل ناکامی
