اما فرد توانایی فراشناختی برای ارزیابی مجدد منطقی این برونداد را کسب کرده است (برای مثال، من به طور منطقی میدانم که بد نیستم، اما هنوز احساس می کنم که بد هستم). بنابراین، چالش شناختی با یک باور، ارزیابی فراشناختی را فعال می سازد، اما لزوما برنامه های هدایت کننده پردازش و سبک تجربه تفکر را تغییر نمی دهد. میزان یک عقیده یا باور پس از ارزیابی اعتبار یک فکر یا معنای یک احساس، به عنوان بازنمایی شناختی، ممکن است پایدار نماند.
شاید عاملی که واقعا باعث میشود افكار ملموس و واقع بینانه به نظر آیند، ماهیت مزاحم و فضول منشانه آنها و سبک تجربه کردن آنها باشد، نه هر گونه باور به آنها، تغییر جنبه مزاحم و ناخوانده بودن افکار و سبک تجربه آنها (عینی در برابر فراشناختی) ممکن است واقع گرایی آنها را تغییر دهد.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
رابطه احساس ناکارآمدی ادراک شده و افت تحصیلی با توانایی های فراشناختی در دانشجویان
