در مطالعه اول که بر روی ۳۵۴۳ زن که از خدمات بهداشتی سیار بیمارستان نظامی استفاده می کردند، انجام شد، محققان دریافتند که حضور هرچه بیشتر در مراسم مذهبی، سلامت روان بیشتر و نشانه های کمتری از افسردگی را در زنانی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند، پیش بینی می کرد که در این پژوهش از ابزارهای استاندارد سنجش سلامت روان و افسردگی استفاده شد.
هم چنین، در این مطالعه، چه در زنانی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند و چه آنهایی که چنین تجربه ای نداشتند، سازگاری مذهبی (دینداری فردی) با سلامت روان بیشتر و افسردگی کمتری مرتبط بود.
چانگ و همکارانش همچنین در مطالعه دوم که بر روی ۲۴۲۷ مرد که از خدمات بهداشتی سیار بیمارستان نظامی استفاده می کردند (یک مطالعه در سال آینده نگر)، انجام شد، دریافتند که حضور مذهبی و سازگاری مذهبی باعث تضعیف رابطه بین آسیب جنسی و رشد افسردگی یا سلامت روان پایین می شوند.
هر دو مطالعه نشان می دهند که مذهب می تواند از اثرات مخرب رویدادهای آسیب زا بر سلامت روان جلوگیری کند، رویدادهایی که می توانند منجر به اختلال استرس پس از آسیب شوند.
تا اینجا به چگونگی تأثیر مذهب بر نشانه های اضطراب پس از آسیب پرداختیم.
حال می خواهیم عکس این رابطه را نیز بررسی کنیم. چگونه تجربه کردن یک آسیب جدی بر اعتقادات مذهبی فرد تأثیر می گذارد؟
در صورتی که فرد احساس کند از سوی خدا مجازات و یا رها شده است، اهمیت اعتقادات مذهبی وی ممکن است کم گردد، در حالی که روی آوردن به خداوند به منظور دست یافتن به آرامش و امید می تواند باعث تقویت اعتقادات شود.
چنین تأثیری، بسته به اعتقادات خاص شخص و میزان تعهد وی به آن اعتقادات تا قبل از آسیب، ممکن است متغیر باشد.
