در برخی از موارد، ممکن است تشخیص اشتباه داده شده باشد، مثلا در بعضی موارد نگرانیهای اجتماعی ظاهری مرتبط با دیگر اختلالات از قبيل الگوهای نگرانی مزمن در اختلال اضطراب منتشر، یا ترسهایی که ممکن است مشخصه اختلال وحشت زدگی یا گذر هراسی باشد، با اضطراب اجتماعی اشتباه گرفته میشود.

وضوح نقش تشخیصهای اضافی فقط یک نمونه از مواردی است که نشان می دهد درمانگران لازم است همواره در روند درمان، ارزیابی و توجه دقیقی نسبت به ترسهای مرکزی که در زیربنای ناراحتی و ناتوانی بیماران قرار دارد داشته باشند. مثال های بیشتر، شامل دیگر عواملی است که ممکن است ترس های مرتبط با موقعیت (در غیاب یک دیگران مهم یا در حضور دستهای خاص از نشانههای بدنی) را به منظور تقویت کامل نگرانیهای اجتماعی بوجود آورد.

در هر کدام از این موارد، درمانگران ممکن است نیاز داشته باشند عیار عناصر مواجهه را بسنجند تا مطمئن شوند که ترسهای مرکزی را به خوبی شناخته اند، بدین وسیله تا حدودی میتوان مطمئن شد که مواجهه، رایج ترین افکار "چه میشد اگر" گزارش شده بوسیله بیمار را که در ارتباط با ترس هایش از موقعیتهای اجتماعی است

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب اجتماعی و اختلال وحشت زدگی در ...