واژه های کم کاربرد به ندرت معنی دارند: به نظر می رسد بیشتر اوقات، انسان می خواهد در باره چندگانگی مفاهیم و چگونگی وابستگی یکی به دیگری، اطلاعاتی را به اشتراک بگذارد و بنابراین ترکیبی از واژه هاست که معیار است.
به طور نظری تئوریک)، آسان به نظر می رسد، اما در حقیقت، شرایطی است که با پیچیدگی همراه است، زیرا با وجود اتفاقات و حتی رخدادها در ترتیبی موقتی و ممکن (و موازی)، تجربیات و نظرات ما چند بعدی هستند و واژه ها تقریبا به صورت مجموعه و دنباله دار و در یک جریان آوا در هر بار تولید و دریافت می شوند.
این کار چگونه انجام می شود؟
ساده ترین روش که بچه ها در سال دوم زندگی آن را می آموزند، کنار هم گذاشتن واژه ها است. (به مثال استار مراجعه کنید ۱۹۷۵).
کودکان نوپا درباره مردم و اشیا حرف می زنند: این که چه چیزی دوست دارند، چه می کنند یا آرزو دارند چه کار کنند، یا می خواهند درباره آنها چه چیزی فهمیده شود.
