مانند درمانگاه درد، پشتیبانی برای دیابت، آسم، بیماری های کلیوی و مراقبت های ویژه من فکر می کنم یکی از چالش های هیجان انگیز پیش رو، برای روانشناسان بالینی کار در محیط بیمارستانی بعنوان یک پزشک فردی و از آن مهم تر عضویت در یک تیم چند رشته ای که شامل تمام تخصص ها از جمله عمل جراحی است.
به خوبی ثابت شده است، اگر بیماران برای عمل جراحی به درستی آماده شوند یک نتیجه بهتر با صرف زمان کمتری برای بهبود و مرخص شدن از بیمارستان صورت می گیرد، درنتیجه هزینه بیمارستان کاهش می یابد.
من فکر می کنم با دستور کار سیاسی در حال تغییر، برخی از کار های ما به عنوان روانشناسان بالینی می تواند انجام مراقبت های اولیه در سطح جامعه باشد، به ویژه در مدیریت شرایط طولانی مدت؛ من معتقدم که این حوزه برای گسترش خدمات ما، مناسب است.
علاوه بر این، به عنوان روانشناس بالینی، ما نیاز به یادگیری نقاط قوت و ضعف خود داریم تا بتوانیم به طور موثر مشکلات را برای خودمان تحلیل نمائیم.
روانشناسان بالینی به نظر می رسد با کار مدل سازی زیستی روانی اجتماعی به جای تمرکز بر مدل های محدود پزشکی فرصت های بزرگی نه تنها در عملکرد بالینی بلکه در تحقیقات فراهم می آورند.
کار با بیماری های طولانی مدت از جمله درد مزمن ملزم به مهارت های مشاوره، به خصوص برای کار فردی است و من روانشناسان بالینی را برای دستیابی به این مهارت ها توصیه می کنم.
من باور دارم در آینده حیطه کاری روانشناسان بالینی روشن تر خواهد شد و مهارت های کاربردی به جای مهارت های نظری مورد توجه قرار خواهند گرفت.
