برای اینکه بر اضطراب غلبه شود، افراد باید با موقعیت ترس آور رو به رو شوند، که اغلب این امر منجر به مواجهه با موقعیتهای ناگوار میشود (فانگ و همکاران، ۲۰۱۳).
اضطراب به این دلیل تقویت و حفظ میشود که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی برای جلوگیری از تجربه کامل هیجانها از راهبردهای اجتنابی استفاده می کنند که در آن ناسازگاری شناختی مبنی بر اینکه یک موقعیت خاص خطرناک و تهدید کننده است را تقویت می کند.
بنابراین، مواجهه و به ویژه مواجهه با رویداد ناگوار، به بیمار اجازه میدهد تا به طور مستقیم باورهای ناسازگار را مورد آزمایش قرار دهد و مراجعان با ادراک خود از استانداردهای اجتماعی چالش کنند.
افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب درباره رفتارهای اجتماعی متناسب و همچنین انتظارات دیگران باورهای انعطاف ناپذیری دارند.
هنگام تهیه برنامه مواجهه برای کمک به مراجع برای اینکه این باورها را مجددا ارزیابی کند، مهم است که درمانگر بر تمرین تهیه اهداف اختصاصی و قابل مشاهده در پیشرفت مواجهه تأکید کند.
تجسم مواجهه از شروع تا پایان همراه با جزئیات خاص یک تکنیک کمک کننده است.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
اثر بخشی مواجهه با موقعیت ترس آور بر اختلال اضطراب اجتماعی و هراس خاص در افراد مبتلا به وسواس
