با انجام این کار، قادر به فهم چگونگی عملکرد وضعیت موجود (محيط فیزیکی، منابع، روش های تدریس، سطح مشکل و یا علاقه به کار یا فعالیت به عنوان یک تسهیل کننده یا مانع در برابر آموزش هستیم.

در اینجا توجه بر محیط اطراف یک فرد و مانعی که او در حال جدال برای رفع آن است معطوف می باشد. اگر بپذیریم که همه افراد تفاوتهایی دارند، پس این فاکتورهای اجتماعی هستند که برخی از تفاوت ها را به ناتوانی تبدیل می کنند. فاکتورهای اقتصادی، سیاست های دولت، قوانین سازمانی، رفتارهای اجتماعی گسترده تر یا محیط های فیزیکی نامناسب، احتمالا افراد را از انجام کارها باز می دارند.

همان گونه که پیسی و ورموت (۲۰۰۷) عنوان می کنند، درخواست برای راهنمایی و کمک، روشی بسیار خوب برای یادگیری و ایجاد اعتماد است: در مدارس، افراد باتجربه می توانند سهمی مهم در حمایت داشته باشند خود دانش آموزان دارای مشکل، به آموزگاران می گویند که چه روشی بیشتر به درد آنها می خورد:

والدین و سرپرستان غالبا می توانند دیدگاههای ارزشمندی ارائه بدهند. . هماهنگ کننده نیازهای آموزشی خاص (SENCO) و سایر آموزگاران می توانند به افراد جدید در کار آموزش توصیه کنند که از متخصصین بیرونی مانند روانشناسان و درمانگران تحصیلی، مشاوره و کمک بگیرند.