به بیان دیگر، حافظه بلند مدت، مجموع همه آن چیزهایی است که شما میدانید: خلاصه ای از داده ها مانند نشانی، شماره تلفن، اسم دوستان و بستگان و نیز اطلاعات پیچیده تری از قبیل صداها و تصاویر رویدادهایی که ده ها سال پیش اتفاق افتاده اند. حافظه بلندمدت شامل اطلاعات معمولی است که شماهر روز استفاده می کنید، مثلا چگونگی دم کردن چای، کار با کامپیوتر و انجام سلسله کارهای پیچیده در شغل و کارهای منزلتان. تفاوت بین حافظه کوتاه مدت و بلندمدت فقط در مورددایمی بودن یا نبودن آن نیست بلکه در ظرفیت و میزان اطلاعاتی که مغز می تواند جابه جا کند نیز می باشد. با این که مغز می تواند فقط با اندازه محدودی حافظه کوتاه مدت در یک زمان بازی کند، اما ظرفیت اش برای حافظه های بلند مدت تقریبا نامحدود است.
به جز در موارد بیماری یا آسیب، همیشه می توانید چیزهایی تازه یاد بگیرید و آن ها را حفظ کنید. هم چنین حافظه های بلندمدت کمتر از حافظه های کوتاه مدت شکستنی و قابل تکه شدن می باشند و این بدین معنی است که حافظه های بلندمدت، حتی در هنگامی که چیزی زنجیره فکر شما را قطع می کند، کم و بیش دست نخورده باقی می ماند. در این سایت در مورد جنبه کم و بیش توضیح بیشتر خواهیم داد، اما به عنوان مقدمه بگذارید بگویم که حافظه بلند مدت شبیه یک ضبط ویدیو نیست که در آن یک لحظه ثبت شود (همواره بدون تغییر) تا همان طور که در مرحله دهم پخش می شود در مرحله هزارم هم به همان کیفیت پخش شود. حافظه برای رویدادها و تجربه های خاص، پویایی دارد و همواره می خواهد هم با روش های ظریف و هم با روش های سخت تغییر کند.
موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :
مقایسه حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و تمرکزحواس نوجوان پسر دارای مهارت در بازی شطرنج و غیر آن
