سرکوب آگاهانه احساسات ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیفتد:
ممکن است به لحاظ عاطفی - احساسی آگاه نباشید که چگونه باید واکنش نشان دهید، زیرا پیش از این در چنین موقعیتی قرار نگرفته اید.
بنابراین زمانی که به حقایق دسترسی داشته باشید این موقعیت را درونی و ملکه ذهن خود می سازید.
ممکن است بخواهید از دیگران محافظت کنید: مثلا زنی را می بینید که در معرض آسیب است و برای کمک به او اقدام می کنید. علی رغم شوکه شدن و تأثر شدید، تا وقتی که مشغول کمک هستید، به احساسات تان اجازه نمیدهید که ابراز شوند.
احساسات منفی شما را از فکر کردن و اقدام بازمیدارند. هنگامی که احساسات و عواطف منفی بر ش ما مسلط می شوند، تمایل دارید که فقط چیزی را ببینید که می خواهید و همچنین چیزی را که خود می خواهید، به یاد بیاورید. این وضعیت تنها خشم و اندوهتان را طولانی می کند و مانع لذت بردن شما از زندگی می شود.
هرچه این وضعیت طولانی تر شود، مشکل پیش آمده هم مستحکم تر میشود. پرداختن به احساسات و عواطف منفی به طرز ناصحیح و نامناسب نیز می تواند مضر و زیان بخش باشد.
برای مثال، نشان دادن عصبانیت همراه با خشونت و تندی. آزاد کردن عواطف و احساس ها مانند سوپاپ زودپز عمل کرده و تنش های درونی را کم می کند. در رابطه ها، نگه داشتن یا پنهان کردن احساسات و عواطف می تواند شریک زندگی تان را متقاعد کند که شما بی احساس هستید و حتی ممکن است احساسها و عواطفتان را بد تعبیر کند.
