مثلا عواطف دلبستگی مثبت را می توان با تکالیف ساختاری که در آنها زوجها برای یکدیگر کارهای کوچکی را انجام می دهند، ایجاد کرد.
فنی ویژه وجود دارد که من آن را به طور خاص در الگوی خودمان مفید یافته ام. این فن «وارسی کردن» است که به شکل متداول از سوی زوج درمانگر استفاده می شود.
به طور اساسی در این فن زوجها یاد می گیرند که به صحبت کردن منظم در مورد کارکرد خود به عنوان یک فرد و یک زوج بپردازند. این فن توسط مگی اسکارف (۱۹۸۸) ابداع شده است و من از این تکلیف برای کمک به زوج هایی که در نمایش ابعاد شرم آفرین خود در رابطه مشکل دارند، استفاده می کنم. من به این فن (حداقل در ذهن خودم) نام تکلیف شرم و غرور» را داده ام.
این تکلیف راه برای کمک به زوج ها برای بودن با خودشان و دیگری است. بریک مینای منظم، زوج ها نشسته و به وارسی چگونگی احساساتشان در مورد خودشان می پردازند. به طور خاص هریک باید به شناسایی منابع شرم و غروری که در زندگی روزمره با آنها مواجه می شوند، بپردازند.
برای انجام این امر، هریک باید در مورد دو چیز در زندگی روزمره خود با دیگری صحبت کند: حداقل یک چیز که به او احساسی خوب و یک چیز که به او احساس بدی در مورد خودش داده است. این تکلیف ساده می تواند بسیار مفید باشد، یا می تواند نتیجه ای نداشته باشد.
این بستگی به زوج ها دارد که آن را به طور سطحی انجام دهند یا از آن برای ابراز احساسات عمیق خود استفاده کنند. اشتباه رایج، صحبت کردن در مورد چیزی است که موجب احساس خوب یا بد در آنها شده است؛ به جای صحبت در مورد خودشان۔
