در برنامه های راهنمایی و مشاوره مدرسه تلاش شد تا نیازهای این کودکان را نیز پوشش دهند و به طور کلی مدارس را با نیازهای رشدی کودکان تطبیق دهند. در سال ۱۹۸۵ استانداردهای ارزشیابی از برنامه های راهنمایی و مشاوره مدارس تدوین شدند، در این زمان مشاوران به عنوان کارشناسانی بودند که وظیفه آنها نظارت بر انطباق آموزش با نیازهای فردی دانش آموزان در مدارس بود. در ادامه این روند (داهیر و کمپیلو ۱۹۹۷) با مشورت مشاورین مدرسه استانداردهای ملی مشاوره مدرسه را در سه محور مشاوره تحصیلی، شغلی و فردی، همراه با شاخصهای مربوط به هر یک از این سه محور برای کلیه دانش آموزان پایه های اول تا دوازدهم با ۹ استاندارد تدوین نمودند و مدارس ملزم به اجرای این استانداردها شدند. در سال ۲۰۰۲ انجمن مشاورین مدرسه مدل ملی مشاوره مدرسه را منتشر کرد. در این مدل چهارچوب فعالیت های مشاوره مدرسه را با استفاده از نتایج پژوهش های کارشناسانی مانند گیزبرز، داهبر و کمپیل را مشخص می کرد. در سال ۲۰۰۳ مرکز پژوهشهای مشاوره مدرسه توسعه پیدا کرد. این مرکز به عنوان پایگاهی مطمئن برای ترویج و اشاعه دستاوردهای پژوهشی در این حوزه و گسترش پژوهش های بنیادی تأسیس شد. یکی از خدمات این مرکز طراحی نرم افزاری با عنوان EZAnalyze است که به مشاورین مدرسه کمک می کند تا از آخرین اطلاعات موجود در مداخله های مشاوره ای و تصمیم گیری های خود استفاده کنند.