آنها با درمان شناختی، بهبودی سریع تری را نشان داده و اگر درمان آنها حاوی محبت کردن، حل مشکلات و یادگیری مهارتهای اجتماعی جدید باشد، درمان خود را دوست خواهند داشت - فعالیتهایی که در درمان رفتار شناختی بسیار اهمیت دارند. اختلال دوقطبی یک موقعیت بسیار مهم و خطرناک است. معمولا رایج شده است که این اختلال را در کودکان کم سن و سال جستجو کنند. والدین باید کاملا مراقب بوده و هنگامی که یک پزشک پیشنهاد تشخیص و تست این بیماری را می دهد والدین باید سوالات زیادی از او بپرسند، چون اسم این بیماری بسیار مدرن و امروزی است. با استفاده از تجربیات گذشته، توجه بیش از حد به تشخیص این بیماری، پزشکان را وادار می کند تا به تشخیص و اعلام آن تمایل نشان دهند. که این تشخیص همراه می شود با داروهای قوی و بعضأ خطرناک تا آن را درمان کنند. در حقیقت، کودکانی وجود دارند که اختلال دوقطبی دارند، اما والدین باید به یاد داشته باشند که همان طور که دست کم گرفتن یک بیماری عواقب ناگواری به همراه دارد، توجه و حساسیت مفرط به یک بیماری نیز آن را مضر و خطرناک می سازد.

اگر پزشک شما با شخص دیگر به شما بگوید که فرزند شما دچار اختلال دوقطبی شده است، به این توصيه ها توجه کنید: 1. نظر چند تن دیگر را نیز در این مورد بپرسید. بهتر است که با یک روان شناس کودک و یک روان پزشک مشهور کودکان که از نظر سازمانی از هم مستقل هستند، مشورت کرده و کاملا توجه کنید که آیا نظرات آن دو با هم تطابق دارد یا فرق می کند. هرگز نگذارید با یک معاینه به خاطر اختلال دو قطبی (bipolar) به فرزندتان دارو تجویز شود، حتی اگر نتوانید برای رفتار کودک خود درمان مناسبی بیابید از دادن دارو به او خودداری کنید. ۲. آگاه باشید که نشانه های بیماری دوقطبی با مشخصات تعداد زیادی از بیماری های روانی کودکان مشترک است، مانند اختلال بیش فعالی همراه با کم توجهی ADH . D بنابراین، پزشکان به راحتی در تشخیص خود دچار اشتباه می شوند. ٣. دقت کنید که بسیاری از داروهایی که برای اختلال دوقطبی در کودکان مورد استفاده قرار می گیرد، عملا روی کودکان آزمایش نشده اند و حتی بعضی از آنها عوارض جانبی بسیار خطرناکی روی کودکان دارند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش افسردگی و اختلال دوفطبی نوجوانان دختر ...