بویژه اشکال مصاحبه با شیوه های یکسان برای والد و کودک می تواند بسیار مفید باشد، چون این اجازه را به متخصص میدهد که ادراکهای متفاوت و همگرایی مربوط به حوزه های مشکل زای گزارش شده را با یکدیگر مقایسه کند.

برای دست یابی به این اهداف، مصاحبه هایی مانند فهرست ارزیابی کودک (CAS، هاجز، ۱۹۸۷) و فهرست مصاحبه تشخیصی برای کودک (DISC کاستل، ادلبراک، دولکان، کالاس ۱۹۸۴) می توانند مفید ترین مقیاس ها باشند، آنها همچنین به شما اجازه میدهند میان محیط و افرادی که مورد پرخاشگری قرار می گیرند تمایز قائل شوید (بعنوان مثال نسبت به همسالان و بستگان، ظلم نسبت به حیوانات).CAS و DISC و دیگر مصاحبه های تشخیصی مشابه، اطلاعاتی هم درباره علائم اختلالات برونی سازی (بعنوان مثال بیش فعالی) و علایم درونی سازی (بعنوان مثال افسردگی، اضطراب فراهم می کنند، وجود هر کدام می تواند اطلاعاتی ضروری در توسعه در کی جامع از بافتی که رفتار پرخاشگری در آن اتفاق می افتند فراهم کند.

فرم مصاحبه رفتار ضداجتماعی (کاز دین و دیویسون، ۱۹۸۶) می تواند به ویژه در تعیین الگوهای نشانه شناسی آشکار و پنهان مفید باشد. ما متوجه شدیم در مورد کودکانی که مسائل پرخاشگری نه چندان جدی دارند، استفاده از مصاحبه بالینی نیمه ساختار مخصوصأ در کشف اسنادها و دلایل کودک درباره یک حادثه خاص می تواند کمک کننده باشد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :

بررسی عوامل موثر بر کاهش پرخاشگری کودکان مقطع ابتدایی