آنها از لحاظ اجتماعی توسط والدین، معلمان و همسالان اغلب بصورت نالایق قضاوت می شوند (مثلا کویی، داج و کاپوتلی، ۱۹۸۲).
احتمالا استفاده از ارزیابی های همسالان بویژه در تشخیص زیرگروه از کودکان پرخاشگر که از لحاظ اجتماعی طرد شده اند و ترکیبی از عوامل خطرزا را نمایش می دهند (بعنوان مثال مسائل توجه و یادگیری، عزت نفس پایین، وضعیت طرد همسالان) که به عوامل موقعیتی احتمالی مربوط به تجربیات ناکام کننده و طغیان پرخاشگری آنها اشاره دارد (داج، کویی و بریک، ۱۹۸۲)، کمک کننده است.
با این حال، برخی دیگر از کودکان شدیدا پرخاشگر از لحاظ اجتماعی مقبولیت بیشتر و عزت نفس کلی بیشتری دارند حتی در مقایسه با پسرانی که از لحاظ اجتماعی پذیرفته شده و پرخاشگری کمتری دارند (لاچمن و الامپورن، ۱۹۸۵).
چون این کودکان از پذیرش اجتماعی و عزت نفس بالاتر لذت می برند، احتمالا برای همکاری با مداخلات درمانی برای کاهش رفتار پرخاشگریشان کمتر انگیزه دارند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :
بررسی اثربخشی آموزش مهارت اجتماعی به والدین بر کاهش پرخاشگری کودکان مقطع ابتدایی
