این تواناییها، فرد را قادر می سازند تا مسئولیت های نقش اجتماعی خود را بپذیرد و بدون لطمه زدن به خود و دیگران، با خواست ها، انتظارات و مشکلات روزانه، به ویژه در روابط بین فردی، به شکل مؤثری مواجه شود با این توصیف، مهارت هایی که به « مهارتهای زندگی» موسومند، بی شمارند و ماهیت و تعریف آنها به نسبت فرهنگها و موقعیتها، تغییر می یابد.
تحلیل بنیادی این مهارت ها نشان می دهد که می توان تعدادی از آنها را پایه فعالیتهای مربوط به ارتقای بهداشت روانی قرار داد. پژوهشگران، تأثیر مثبت مهارت های زندگی را کاهش سوء مصرف مواد، استفاده از ظرفیت ها و کنش های هوش، اجتناب ورزیدن از رفتارهای پرخطر. پیشگیری از رفتارهای خشونت آمیز، تقویت اتکا به نفس، تقویت خودپنداری و .. مورد تایید قرار داده اند.
پژوهش های بسیاری نیر در مورد سایر آسیب های فردی و اجتماعی و بهبود آنها از طریق آموزش مهارتهای زندگی انجام گرفته است که مؤید گسترش آن است. اثرگذاری مهارتهای زندگی و ارتباط آن به مهارتهای شناختی، عاطفی و رفتاری در مدل زیر نشان داده شده است.
