طبق گفته اسى و لامبرت اگر یک مشاور متوجه شود که نسبت به درمانجو، احساس مملو از انتقاد، هجوم، مخالفت، سرزنش، عدم پذیرش و غفلت دارد، بایستی اول خودش را درمان کند یا اینکه درمانجو را به درمانگر دیگر ارجاع دهد.
همچنین مشاور و یا درمانگر می بایست با درمانجو همکاری لازم را داشته باشد تا به حس همکاری و همیاری مشترک در روان درمانی برسند و میزان پیشرفت درمانجو را در آغاز هر جلسه ارزیابی کند.
بالاخره ۳۰ درصد نتایج موثر در روان درمانی و مشاوره می تواند به متونی که توسط درمانگر بکار بسته می شود نسبت داده شود. قطعا برخی از متون مشاوره و روان درمانی چنانچه در موقعیت درست و صحیح بکار بسته شود، نسبت به فنون دیگر از کارایی بیشتری برخوردار می باشد.
بنابراین شناسایی این فنون و بکارگیری صحیح آن از سوی مشاور و درمانگر در نتایج مثبت روان درمانی و مشاوره نقش تعیین کننده دارد. با این حال دهن خالی از تعصب اما با دیدگاهی متعادل و با در نظر گرفتن راهنمای درمان و روش های درمانی که به لحاظ تجربی معتبر شناخته شده اند، به روان درمانگران و مشاوران حق انتخاب بیشتری خواهد داد.
