در روانشناسی تربیتی یکسری مسائل مطرح می شود که افراد می توانند در زمینه کاری خودشان در نظر داشته باشند و به خوبی از آنها بهره مند شده و یک روند موفقیت را در جامعه ایجاد نمایند.
این حوزه باید بتواند کاری کند که جامعه در یک مسیر پیشرفت قرار گیرد و افراد با داشتن آگاهی کامل کاری نکنند که در دام مشکلات روانی افتاده و زندگی را برای خودشان سخت و کساد نمایند.
آیا مطالعه روان شناسی، چگونگی تأثیر بعضی چیزها را روی رفتار یک شخص بیان می کند؟
برای مثال، ما به عنوان معلم دوست داریم پاسخ به سؤالاتی از این قبیل را بداینم ..
آیا اضطراب درباره کار در پیشرفت کودکان تأثیر سوء خواهد داشت؟
آيا تحسین کودک از سرزنش کردن وی تأثیر بهتری دارد؟
آیا احساس حقارت به کودک آسیب می رساند؟ پاسخ به این سؤالات در ذیل آمده اند:
١. ما نمی توانیم به طور قطع بگوییم، آری یا نه. یک اضطراب خفیف و ناچیز اغلب کودکان را به کار بیشتر تحریک می کند؛ اضطراب و نگرانی خیلی زیاد هم با توانایی تمرکز حواس دانش آموز تداخل ایجاد می کند. بعضی کودکان در برابر اضطراب مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند و در نتیجه مقدار نگرانی که لازم است تا یکی خوب کار کند، ممکن است از پیشرفت دیگری جلوگیری نماید. باید به خاطر داشته باشیم که ممکن است عاملی که موجب اضطراب در کودک معینی می گردد، برای کودک دیگری چنین تأثیری را نداشته باشد.
۲. قانون ثابتی وجود ندارد. در بعضی موقعیت ها، تحسین موجب بهبود کودکان می گردد و در بعضی شرایط هم، سرزنش چنین نقشی را ایفا می کند. این که آیا تحسین از سرزنش مؤثرتر است، به خود کودک، به کسی که آن را انجام می دهد و به چیزی که به خاطر آن تحسین یا سرزنش صورت می گیرد، بستگی دارد.
