این بیماری زمانی در افراد تشخیص داده می شود که وزن آنها کمتر از ۵درصد وزن موردانتظارشان باشد. علاوه بر این در بیماری یا شده افراد با وجود کمبود وزن، ترس شدیدی از افزودن وزن دارند. اشتغال فکری مبتلایان به این بیماری لاغری، رژیم گرفتن و ورزش است. دلایل بروز بی اشتهایی چیست؟ نظریه های مختلفی درباره علل وقوع بی اشتهایی وجود دارد و در هر فرد نیز به دلایل مختلفی ایجاد می شود. یکی از این نظریه ها دلیل بی اشتهایی را ژن ها می داند؛ چراکه در میان خانواده ها موروثی است. احتمال بروز این بیماری در اقوام افرادی که اختلالات خوردن دارند چهار تا پنج برابر بیشتر است (استروبر و هیومفری، ۱۹۸۷). با این حال، ژنتیک به تنهایی عامل ایجاد بی اشتهایی نیست. مستدل است که فشار ناشی از تصاویر رسانه ها می تواند منجر به بی اشتهایی شود. افراد جوان به این نکته توجه می کنند که بسیاری از الگوهای مشهور به شدت لاغرند و از این رو می اندیشند مقبول بودن مستلزم لاغر شدن است.
در یک پژوهش مشخص شد بی اشتهایی در میان چینی های مقیم هنگ کنگ افزایش یافته است و این افزایش نتیجه غربی شدن تدریجی فرهنگ آنها بوده است (لای، ۲۰۰۰). این مسئله بر این دیدگاه صحه می گذارد که الگوهای لاغر غربی منجر به اختلال بی اشتهایی می شوند. میومفورد۱۸۶ و همکاران (۱۹۹۱) دریافتند اگر زنان عرب و زنان آسیایی به غرب می آمدند، احتمال بیشتری داشت که اختلالات غذاخوردن در آنها ایجاد شود. فیرن ۱۸۷ (۱۹۹۹) دریافت که پس از معرفی کانال های تلویزیونی غربی در جزیره فیجی، اختلالاتی که در غذاخوردن افراد این جزیره ناشناخته بود، ظهور یافت. با این وجود، این مسئله دلیل ایجاد این بیماری را در بزرگسالی شرح نمیدهد. هراس از بزرگ شدن و مسائل خانوادگی ممکن است منجر به بی اشتهایی شود. برای والدین دشوار است که بپذیرند رفتار خود آنها ممکن است ایجاد بی اشتهایی را تسهیل کرده باشد.
