درمان های فعلی برای افسردگی در میان تعداد زیادی از موارد موثر تلقی نمی شود. رژیم غذایی ممکن است رفتاری قابل تغییر باشد که از طریق التهاب مزمن بر سلامت روان تاثیر می گذارد. نتایج نشان می دهد که پتانسیل رژیم غذایی (DIP) با افسردگی مرتبط است. شواهد همچنین نشان می دهند که DIP با پریشانی ذهنی مکرر همراه است. بررسی فرآیندهای زیستی که میانجی گری و افسردگی را میانجی گری می کنند باید به گونه ای باشد که درمان افسردگی در همه موارد موثر تلقی نشود و در نتیجه، پروتکل های تغذیه ای حداقل در دستورالعمل های درمان افسردگی کم هستند. اخیرا به خاطر خواص ضد التهاب و ضد التهاب مواد غذایی، علاقه فزاینده ای به نقش بازدارنده و قابل تغییر رژیم غذایی در اختلالات ذهنی عمومی از جمله افسردگی وجود داشته است.
هدف از این مطالعه بررسی این موضوع است که آیا شاخص Inflammatory Dietary (DII)، که برای تخمین پتانسیل inflammatory رژیم غذایی طراحی شده است، با افسردگی و دیگر معیارهای سلامت روانی مرتبط است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که پتانسیل رژیم غذایی با افسردگی مرتبط است. این نتایج با فرضیه های موجود سازگار هستند که مسیرهای ملتهب در in افسردگی نقش ایفا می کنند. تحقیقات بیشتر در مورد مکانیزم های اساسی و درونی افسردگی تضمین شده است. افسردگی یکی از علل اصلی بار بیماری ها در سراسر جهان است. ۱ نه تنها افسردگی یک بیماری پرهزینه از نظر اقتصادی است، بلکه همبودی بالایی با چندین وضعیت مزمن دارد. ۳ نگرانی اضافی ناشی از آن است که pharmacoand psychotherapies فعلی در بین ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد افسردگی، بهبودی کامل را ایجاد نمی کنند. بنابراین، مهم است که محققان به بررسی the اساسی افسردگی و شناسایی جایگزین های درمان ادامه دهند. اخیرا علاقه فزاینده ای به نقش محافظتی و قابل اصلاح مواد غذایی در اختلالات روانی مشترک از جمله افسردگی، به دلیل تاثیر آن بر مسیرهای التهابی، افزایش یافته است. اگرچه استفاده از پروتکل های تغذیه ای در درمان و پیش گیری از بسیاری از بیماری های مزمن دیگر شایع است، ۶ مدرک دیگر برای حمایت از گنجاندن در اختلال افسردگی فعلی و دیگر دستورالعمل های درمان سلامت روان مورد نیاز است. اختلال افسردگی اساسی (MDD)که به عنوان افسردگی بالینی نیز شناخته می شود، از شایع ترین بیماری های روانی است که در یک محیط مراقبت های اولیه دیده می شود و شیوع آن در طول عمر ۱۶. ۲ % است. DSM - ۵، یک کتابچه راهنمای تشخیصی، افسردگی را با نشانه های اختلال خواب، اختلال خواب و یا اختلال اشتها مشخص می کند؛یک انرژی، تمرکز، یا کسری بودجههیجان. یا احساس بی ارزشی، ناامیدی و یا تاسف. در یک مطالعه جدید، تنها ۷ / ۷ % از بیماران مبتلا به افسردگی در ایالات متحده گزارش دادند که هیچ گونه درمانی دریافت نکرده اند. توصیه می شود آن هایی که مبتلا به افسردگی شدید یا پایدار هستند با ترکیبی از روان درمانی و داروهای ضد افسردگی درمان شوند. با این حال، در مقایسه این که آیا ترکیب درمان های دارویی و روان درمانی بسیار موثرتر از دارو درمانی است، تنها یک فایده کوچک مشاهده می شود. Antidepressants به عنوان یک گزینه درمانی موثر برای اشکال خفیف افسردگی در نظر گرفته نشده اند، ۱۳ و اثربخشی گزینه های درمانی جایگزین برای افسردگی خفیف متغیر است. با توجه به محدودیت های موجود در گزینه های درمانی موجود برای بیماران مبتلا به افسردگی، نیاز به درک بیشتر ساختار نهفته افسردگی و شناسایی استراتژی های درمان جایگزین وجود دارد. در حالی که چندین تیوری فراوان هستند، شواهد زیادی برای حمایت از این که التهاب مزمن بر توسعه افسردگی تاثیر می گذارد و از همه مهم تر، ممکن است فرصتی برای مداخله فراهم کند وجود دارد. دفاع میزبان بیماری زا از پیوند بین التهاب و افسردگی حمایت می کند و بیان می کند که فشارهای تکاملی اولیه منجر به یک تعصب ژنومی برای التهاب می شود. پاسخ التهابی شامل مجموعه ای از پاسخ های ایمونولوژیکی و رفتاری می شود که نقش مهمی در بهبود التیام بعد از تماس انسان با پاتوژن ها، شکارچیان، یا رقبای conspecific دارد. این در راستای نظریه رفتار بیماری است. ۱۸، ۱۹ در حالی که این دفاع میزبان برای بقا ضروری است، التهاب طولانی مدت می تواند منجر به التهاب مزمن شود و پتانسیل تغییر neurobiology منجر به افسردگی را دارد. التهاب مزمن تعدادی از ویژگی های منحصر به فرد دارد. اول، این یک پدیده بلند مدت است که می تواند در طول عمر رشد کند. التهاب مزمن نیز سیستمیک است و بزرگی پاسخ التهابی کم تر است. در نهایت، التهاب مزمن معمولا به خاطر عوامل رفتاری یا روانی - اجتماعی، عفونت و یا تروما در نظر گرفته می شود. التهاب مزمن هم اکنون به عنوان یک فاکتور مهم در توسعه چندین بیماری مزمن از جمله سرطان، ۲۱ بیماری قلبی عروقی، ۲۲ و دیابت نوع ۲ شناخته شده است. شواهد حاکی از آن است که التهاب مداوم می تواند منجر به بیماری های نورودژنراتیو و عصبی از جمله افسردگی شود.
این موضوع مقاله بیس دارد .
کد مقاله بیس : 0014
