در برخی از موارد که مشخص گردد درمانجویان به خود یا دیگران آسیب جدی وارد می کنند، محرمانه بودن اطلاعات نقض می گردد. به دیگر سخن در موارد ذیل محرمانه نگه داشتن اطلاعاتی که از درمانجو گرفته می شود نقض می گردد ١- زمانی که درمانگر یا مشاور معتقد باشد که درمانجوی زیر ۱۶ سال قربانی زنای بامحارم. تجاوز، سوء استفاده یا خلاف های مشابه شده است. ۲- زمانی که درمانگر یا مشاور تشخیص دهد که درمانجو به بستری شدن نیاز دارد. ٣- زمانی که اطلاعات در رابطه با دعوای حقوقی باشد. ۴- زمانی که درمانجویان درخواست کنند که سوابق آنها در اختیار خود آنها با شخص ثالث قرار گیرد به طور کلی، درمانگر یا مشاور وظیفه دارد از افشاگری های درمانجو به عنوان جزء مهمی از رابطه درمانی محافظت کند. زمانی که درمانگران و مشاوران اطمینان می دهند که افشاگری های آنها در جلسات درمان محرمانه خواهند ماند، باید آنها را از محدودیت های محرمانه بودن نیز آگاه سازند. این مهم منجر به ایجاد رابطه حسنه و استمرار فرایند درمان موفقیت آمیز خواهد شد (گریه ۲۰۰۵ به نقل از سیدمحمدی، ۱۳۸۵) بنابراین در فرایند درمان نه تنها بضاعت علمی و تخصصی و ویژگی های شخصیتی درمانگر و درمانجو نقش حساس و تعیین کننده ای در جهت رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده دارد بلکه رعایت ملاحظات اخلاقی انسانی به خصوص محرمانه نگه داشتن اطلاعات حاصله از درمانجو مسئوولیت سنگینی را بر دوش مشاور و درمانگر میگذارد و عدم توجه به این مهم، می تواند خسارت جبران ناپذیری را به بار آورد.