همچنین آکنده از نگاه ها و رفتارهای مثبت و سازنده به همدیگر هست (پتیت، هاریس و داج، ۱۹۹۱). والدین کودکان با کفایت اجتماعی، همواره به نردبان رشدی کودکشان حساس هستند و تلاش می کنند پا به پای رشد کودک، نیازها و خواسته های واقعی وی را همراه با تأمین امنیت، آرامش، اطمینان برآورده کنند و سرانجام وی را برای زندگی مستقلانه آماده کنند(پتیت و هاریس، ۲۰۰۱). بی تردید تعامل مثبت و متقابل بین والدین و نیز بین والدین و فرزندان که از ویژگی های خانواده های منسجم هست، به کودک کمک می کند که دنیا را با دید مثبت ببیند و یاد می گیرد که روابط با دیگران لذت بخش و همراه با کامیابی خواهد بود (کمپل، ۲۰۰۲). خانواده های منسجم همواره امنیت روانی فرزندان خود را تأمین می کنند، مرتب از آنها پشتیبانی عاطفی۔ روانی می کنند، آنها را بالقوه برای ایجاد ارتباط خود انگیخته، لذت بخش، سالم و سازنده در دنیای اجتماعی آماده می کنند (پاپینی و روگمن ۲۰۰۹). بر اساس گزارش معلمان، کودکانی تیزهوش که دارای نظام خانوادگی منسجمی بودند غالبا اجتماعی تر بودند، بیش فعالی کمتری داشتند، فاقد مشکلات روانی درونزاد مثل؛ اضطراب، استرس و افسردگی بودند. در مقابل کودکانی که متعلق به خانواده های گسسته (خانواده هایی با حداقل صمیمیت و حمایت بین اعضای خانواده بودند، از نظر معلمان به صورت پرخاشگر، بی تفاوت و با مشکلات روانی برونزاد ارزیابی شده بودند(اسنو و پاتت ۲۰۰۷).
موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :
رابطه بین صمیمیت والدین و الگوهای ارتباطی خانواده با کفایت اجتماعی کودکان