بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا با استفاده از اسباب بازی ها احساسات و عواطف خود را ابراز کنند. این روش درمانی در رفع اضطراب و مسائل خانوادگی به کودکان بسیاری کمک کرده است. تحقیقات نشان می دهند، بازی های وانمودی به کودکان کمک می کنند تا با ترس ها و عواطف خود کنار بیایند. به همین دلیل، کودکان می بایست به انجام بازی های وانمودی تشویق شوند. بسیاری از پسران به تسلط، قدرت و قهرمان بودن علاقه مند هستند و بازی با تفنگ به آنها اجازه میدهد تا به کشف و شناسایی احساسات خود در این زمینه ها بپردازند. چنانچه پسران از بازی کردن به این شکل منع شوند، ممکن است تصور کنند که نباید احساسات پرخاشگرایانه داشته باشند و این مسئله برای آنها نشانگر این است که گرایشات فطری شان مورد قبول واقع نمی شود. بازی پرخاشگرایانه به کودکان اجازه میدهد تا تفاوت میان افکار و اعمال پرخاشگرایانه را دریابند. برخی مطالعات نشان میدهند، اسباب بازی های تهاجمی منجر به افزایش رفتار پرخاشگری آنی می شود؛ اما به نظر می رسد پس از بازپس گیری اسباب بازی، رفتار پرخاشگرایانه به نقطه آغازین خود بازمی گردد (ترتر و گلداسمیت، ۱۹۷۶).واتسون و پنگ (۱۹۹۲) رفتار کودکان سه تا پنج ساله ای را که در کودکستان با تفنگ های اسباب بازی بازی می کردند مشاهده نمودند.

سپس از والدین آنها خواستند پرسشنامه ای را درباره مدت زمان بازی فرزندشان در خانه با تفنگ اسباب بازی پر کنند. آنها دریافتند ۵۶٪ کودکان در خانه با تفنگ اسباب بازی بازی می کردند که بیشتر آنها نیز پسر بودند. مقدار زمانی که کودکان با تفنگ اسباب بازی بازی می کردند، بر میزان پرخاشگری واقعی آنها با دیگر کودکان تأثیرگذار بود. این بررسی نشان داد، مدت زمانی که کودکان با تفنگ اسباب بازی مشغول بازی هستند می بایست کنترل شود. با این حال بهتر است والدین به جای منع کامل استفاده کودکان از تفنگ اسباب بازی، این کار را محدود کنند. یک نقطه شروع مناسب این است که با فرزند خود درباره دلایل ناراحتی تان از بازی مدوام او با تفنگ اسباب بازی گفت و گو کنید. می توانید توضیح دهید که تفنگهای واقعی شما را می ترسانند؛ زیرا باعث کشته شدن انسان ها می شوند. با او به گونه ای صحبت نکنید که از رفتارش خجالت زده شود؛ زیرا او نیاز دارد احساس مقبولیت کند. اگر ذهن کودک شما کاملا معطوف به پرخاشگری است و اگر بازی او تکراری و بسیار پر خشونت است، زمانی را صرف بازی با او کنید و با صحبت کردن درباره احساس شخصیت ها یا با معرفی بیمارستانی برای مجروحین، بازی او را بسط دهید. صرف زمان بیشتر برای بازی با فرزندتان به شما کمک می کند دلایل این همه خشونت را در آنها کشف کنید. برای مثال ممکن است آنها خشونت را در پیش دبستانی تجربه کرده باشند یا در حال کنار آمدن با اضطراب ناشی از خشونتی هستند که از طریق تلویزیون دیده اند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی بازی درمانی بر ابراز هیجان و کاهش پرخاشگری در کودکان ...