نشخوار فکری به شیوه های مختلف، به عنوان طبقه وسیعی از افکار تکرار شونده که عمدتا با افسردگی مرتبط هستند، تعریف شده است (برای مثال، پاپاجورجیو و ولز، ۲۰۰۴).
تبیین نظری ارائه شده توسط رویکرد فراشناختی (ولز و ماتیوز، ۱۹۹۴) نشخوار فکری و نگرانی را به مثابه راهبردهای مقابله ای ارادی و فعالانه، شامل افکار تکراری، برای مقابله با هیجان و رویدادهای تهدید کننده در نظر میگیرد.
نشخوار فکری را میتوان به عنوان نوعی پردازش ذهنی، با هدف درک دلایل غمگینی و یافتن راهی برای مقابله با افکار و احساسات آشفته ساز قلمداد کرد. در مقابل، نگرانی، به پیش بینی خطر و برنامه ریزی راه هایی برای اجتناب یا مقابله با آن معطوف است.
نشخوار فکری در پی یافتن پاسخ به این قبیل سؤالها است: «چرا چنین احساسی دارم؟»، «این چه معنایی برای من دارد؟» و «چگونه میتوانم احساس بهتری داشته باشم؟». در مقابل، نگرانی در صدد یافتن پاسخ به سؤالهایی مانند «چه کاری باید در آینده انجام دهم؟»، «چه طور میتوانم از خطر اجتناب کنم؟» و «چگونه می توانم آمادگی خودم را حفظ کنم؟» است.
موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :
بررسی رابطه افسردگی و تعارض هیجانی با نشخوار فکری در زنان خانه دار ...