مشکل، در ارتباطهای غلط زوج ها نیست. مشکل این است که زوج ها به جای ابراز آسیب پذیری شان از طریق بیان نیازها و احساسات و حفظ احترام به حساسیت پذیری های دیگری، به تهدید دلبستگی و عزت نفس متوسل می شوند. زوج درمانگران از دیرباز به آموزش زوج ها برای گوش فرا دادن و قطع نکردن صحبت دیگری، مشخص و عینی حرف زدن به جای کلی گویی کردن و استفاده از جملات «من» به جای جملات «تو و جلوگیری از بالا گرفتن جدل ها، برچسب زدن، کناره گیری و از این قبیل پرداخته اند. وقتی زوجها «بهبود ارتباطات» را گزارش می کنند، معمولا گویای این مطلب است که یاد گرفته اند به شیوه ای مستقیم و محترمانه تر و با صرف حساسیت های بیشتری با هم صحبت کنند و اساسا از رفتار کردن به شیوه هایی که باعث آزرده شدن عزت نفس و دلبستگی دیگری می شود، دست برداشته اند. تعدادی از زوج ها با تغییر مؤثر شیوه های ارتباطی شان به سطح رضایت بخشی از امنیت هیجانی دست می یابند و معمولا در این مقطع، درمان را خاتمه می دهند و سایر زوجها باید تا زمان حذف تهدیدهای امنیتی که مربوط به تعامل های گذشته است، درمان را ادامه دهند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
رابطه بین ابراز هیجان با عزت نفس و دلبستگی و مدیریت ارتباط در زوجین
